Χάρτης - Μικολάιβ (Mykolayiv)

Το Μικολάιβ (ουκρανικά: Миколаїв) ή Νικολάεφ (ρωσσικά: Николаев) είναι πόλη στη νότια Ουκρανία κοντά στη Μαύρη Θάλασσα στις όχθες του ποταμού Ίνγκουλ (στην αρχαιότητα Παντικάπης). Αποτελεί αξιόλογο λιμάνι και πρωτεύουσα της ομώνυμης περιφέρειας και έχει πληθυσμό 439.915 κατοίκους. Σήμερα το Μικολάιβ αποτελεί ένα σημαντικότατο ναυπηγικό κέντρο της Ουκρανίας (όπως, παλαιότερα, ολόκληρης της Σοβιετικής Ένωσης) και ένα σημαντικό ποτάμιο λιμάνι. Η πόλη έχει τρία μεγάλα ναυπηγεία ένα από τα οποία είναι ικανό να ναυπηγήσει μεγάλα πλοία του πολεμικού ναυτικού. Η πόλη παρέμεινε κλειστή για τους ξένους επισκέπτες μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 λόγω πολλών μυστικών έργων του Σοβιετικού Ναυτικού (καθώς και της ομώνυμης βάσης της Πολεμικής Αεροπορίας, του εργοστασίου στροβίλων καθώς και του στρατιωτικού λιμανιού). Η πλειονότητα των πλοίων επιφανείας του Σοβιετικού Ναυτικού συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού αεροπλανοφόρου, του "Κουζνέτζοφ", ναυπηγήθηκαν στα ναυπηγεία του Μικολάιβ. Εκτός από τη βαριά βιομηχανία, η πόλη διαθέτει ανεπτυγμένη τοπική βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων, γαλακτοκομικών προϊόντων και ζυθοποιίας.

Η πόλη έχει δύο ονόματα, ουκρανικό και ρωσικό. Υπάρχουν πολλές μεταγραφές για κάθε όνομα. Το ουκρανικό όνομα της πόλης είναι Микола́їв, που μεταφράζεται ως Μικολάιβ (Mykolaiv), ή (επίσημα Mykolayiv). Το ρωσικό όνομα, Никола́ев, μεταφράζεται ως Νικολάεφ (Nikolaev ή ως Nikolayev).

Η ίδρυση της πόλης έγινε δυνατή από τις ρωσικές κατακτήσεις κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Ρωσοτουρκικού Πολέμου του 1787-1792. Ιδρυθείσα από τον πρίγκιπα Γκριγκόρι Ποτέμκιν, το Μικολάιβ ήταν η τελευταία από τις πολλές πόλεις, που ίδρυσε. Στις 27 Αυγούστου 1789, ο Ποτέμκιν διέταξε την ονομασία του κοντά στην προβλήτα στις εκβολές του ποταμού Ινγκούλ, σε ένα ψηλό, δροσερό σημείο με λίγο αέρα, όπου ο ποταμός Ινγκούλ συναντά τον ποταμό Νότιο Μπουγκ. Για να χτίσει την πόλη έφερε χωρικούς, στρατιώτες και Τούρκους αιχμαλώτους. 2.500 εργάζονταν εκεί το 1789. Τα ναυπηγεία κατασκευάστηκαν πρώτα (1788). Ο Ποτέμκιν ονόμασε την πόλη από τον Άγιο Νικόλαο, τον προστάτη των ναυτικών, την ημέρα του οποίου (6 Δεκεμβρίου) είχε κερδίσει στην πολιορκία του Οτσακόβ το 1788. Το όνομα Νικολάεφ είναι γνωστό από την έννομη τάξη (έγγραφο) Αριθμός 1065 από τον πρίγκιπα Ποτέμκιν προς τον Μιχαήλ Φαλέεφ με ημερομηνία 27 Αυγούστου 1789.

Το 1920, μετά την εγκαθίδρυση της σοβιετικής εξουσίας, το επαρχιακό συμβούλιο της Οδησσού (των βουλευτών των εργατών και των αγροτών) ζήτησε από τη σοβιετική ουκρανική κυβέρνηση - την Πανουκρανική Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή (VUTSIK) - να μετονομάσει την πόλη του Μικολάιβ σε Βερνολένινσκ. Δεδομένου ότι η πόλη Μικολάιβ ήταν κέντρο περιφέρειας της επαρχίας της Οδησσού, πιθανώς, η αναφορά θα είχε ξεκινήσει από το δημοτικό συμβούλιο της Οδησσού, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν εντοπιστεί τεκμηριωμένα στοιχεία για αυτό. Στις 15 Απριλίου 1924 η Ολομέλεια της Κεντρικής Διοικητικής-Εδαφικής Επιτροπής του VUTSIK εξέτασε και απέρριψε την αναφορά της εκτελεστικής επιτροπής της Οδησσού. Ίσως τα μέλη της σοβιετικής κυβέρνησης της Ουκρανίας θεώρησαν ότι το όνομα ακουγόταν πολύ δουλοπρεπές.

Πληροφορίες σχετικά με την υποτιθέμενη μετονομασία του Μικολάιβ διαδόθηκαν από γερμανικούς χάρτες της δεκαετίας του 1920 και του 1930, καθώς και σε γερμανικές εγκυκλοπαιδικές εκδόσεις το 1927 και το 1932, οι οποίες δείχνουν το Βερνολένινσκ στο τμήμα της ΕΣΣΔ στους ευρωπαϊκούς χάρτες. Η πόλη χαρακτηρίστηκε ως Μικολάιβ σε δημοσιεύσεις του ίδιου χάρτη σε άλλες γλώσσες.

Για να ξεχωρίσουμε το Μικολάιβ από την πολύ μικρότερη πόλη Μικολάιβ της δυτικής Ουκρανίας στην περιφέρεια Λβιβ, η τελευταία ονομάζεται μερικές φορές "Μικολάιβ στον Δνείστερο" από τον κύριο ποταμό στον οποίο βρίσκεται, ενώ η πρώτη βρίσκεται στο Νότιο Μπουγκ, έναν άλλο μεγάλο ποταμό, και μπορεί επίσης να ονομάζεται "Μικολάιβ στον Μπουγκ".